віншава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
віншава́нне | віншава́нні | |
віншава́ння | віншава́нняў | |
віншава́нню | віншава́нням | |
віншава́нне | віншава́нні | |
віншава́ннем | віншава́ннямі | |
віншава́нні | віншава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)