віншава́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
віншава́льніца | віншава́льніцы | |
віншава́льніцы | віншава́льніц | |
віншава́льніцы | віншава́льніцам | |
віншава́льніцу | віншава́льніц | |
віншава́льніцай віншава́льніцаю |
віншава́льніцамі | |
віншава́льніцы | віншава́льніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)