віншава́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. віншава́льніца віншава́льніцы
Р. віншава́льніцы віншава́льніц
Д. віншава́льніцы віншава́льніцам
В. віншава́льніцу віншава́льніц
Т. віншава́льніцай
віншава́льніцаю
віншава́льніцамі
М. віншава́льніцы віншава́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)