віншава́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віншава́льнік віншава́льнікі
Р. віншава́льніка віншава́льнікаў
Д. віншава́льніку віншава́льнікам
В. віншава́льніка віншава́льнікаў
Т. віншава́льнікам віншава́льнікамі
М. віншава́льніку віншава́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)