ві́нт

‘карцёжная гульня’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ві́нт
Р. ві́нта
Д. ві́нту
В. ві́нт
Т. ві́нтам
М. ві́нце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)