віно́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. віно́ўніца віно́ўніцы
Р. віно́ўніцы віно́ўніц
Д. віно́ўніцы віно́ўніцам
В. віно́ўніцу віно́ўніц
Т. віно́ўніцай
віно́ўніцаю		 віно́ўніцамі
М. віно́ўніцы віно́ўніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)