віно́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віно́ўнік віно́ўнікі
Р. віно́ўніка віно́ўнікаў
Д. віно́ўніку віно́ўнікам
В. віно́ўніка віно́ўнікаў
Т. віно́ўнікам віно́ўнікамі
М. віно́ўніку віно́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)