вінало́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вінало́н | вінало́ны | |
| вінало́ну | вінало́наў | |
| вінало́ну | вінало́нам | |
| вінало́н | вінало́ны | |
| вінало́нам | вінало́намі | |
| вінало́не | вінало́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)