вінаку́рства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| вінаку́рства | |
| вінаку́рства | |
| вінаку́рству | |
| вінаку́рства | |
| вінаку́рствам | |
| вінаку́рстве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)