візі́р

‘прыстасаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. візі́р візі́ры
Р. візі́ра візі́раў
Д. візі́ру візі́рам
В. візі́р візі́ры
Т. візі́рам візі́рамі
М. візі́ры візі́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)