візгата́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. візгачу́ візго́чам
2-я ас. візго́чаш візго́чаце
3-я ас. візго́ча візго́чуць
Прошлы час
м. візгата́ў візгата́лі
ж. візгата́ла
н. візгата́ла
Загадны лад
2-я ас. візгачы́ візгачы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час візго́чучы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)