візгата́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. візгата́нне візгата́нні
Р. візгата́ння візгата́нняў
Д. візгата́нню візгата́нням
В. візгата́нне візгата́нні
Т. візгата́ннем візгата́ннямі
М. візгата́нні візгата́ннях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)