відыко́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. відыко́нны відыко́нная відыко́ннае відыко́нныя
Р. відыко́ннага відыко́ннай
відыко́ннае		 відыко́ннага відыко́нных
Д. відыко́ннаму відыко́ннай відыко́ннаму відыко́нным
В. відыко́нны (неадуш.)
відыко́ннага (адуш.)		 відыко́нную відыко́ннае відыко́нныя (неадуш.)
відыко́нных (адуш.)
Т. відыко́нным відыко́ннай
відыко́ннаю		 відыко́нным відыко́ннымі
М. відыко́нным відыко́ннай відыко́нным відыко́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)