відыко́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| відыко́н | відыко́ны | |
| відыко́на | відыко́наў | |
| відыко́ну | відыко́нам | |
| відыко́н | відыко́ны | |
| відыко́нам | відыко́намі | |
| відыко́не | відыко́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)