відо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. відо́к відкі́
Р. відка́ відко́ў
Д. відку́ відка́м
В. відо́к відкі́
Т. відко́м відка́мі
М. відку́ відка́х

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)