відзе́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
відзе́ннік | відзе́ннікі | |
відзе́нніка | відзе́ннікаў | |
відзе́нніку | відзе́ннікам | |
відзе́нніка | відзе́ннікаў | |
відзе́ннікам | відзе́ннікамі | |
відзе́нніку | відзе́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)