відаўтварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
відаўтварэ́нне | відаўтварэ́нні | |
відаўтварэ́ння | відаўтварэ́нняў | |
відаўтварэ́нню | відаўтварэ́нням | |
відаўтварэ́нне | відаўтварэ́нні | |
відаўтварэ́ннем | відаўтварэ́ннямі | |
відаўтварэ́нні | відаўтварэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)