відаспецыфі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. відаспецыфі́чны відаспецыфі́чная відаспецыфі́чнае відаспецыфі́чныя
Р. відаспецыфі́чнага відаспецыфі́чнай
відаспецыфі́чнае		 відаспецыфі́чнага відаспецыфі́чных
Д. відаспецыфі́чнаму відаспецыфі́чнай відаспецыфі́чнаму відаспецыфі́чным
В. відаспецыфі́чны (неадуш.)
відаспецыфі́чнага (адуш.)		 відаспецыфі́чную відаспецыфі́чнае відаспецыфі́чныя (неадуш.)
відаспецыфі́чных (адуш.)
Т. відаспецыфі́чным відаспецыфі́чнай
відаспецыфі́чнаю		 відаспецыфі́чным відаспецыфі́чнымі
М. відаспецыфі́чным відаспецыфі́чнай відаспецыфі́чным відаспецыфі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)