відазмяне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. відазмяне́нне відазмяне́нні
Р. відазмяне́ння відазмяне́нняў
Д. відазмяне́нню відазмяне́нням
В. відазмяне́нне відазмяне́нні
Т. відазмяне́ннем відазмяне́ннямі
М. відазмяне́нні відазмяне́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)