вяшчу́ха

‘прадмет; з'ява’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вяшчу́ха вяшчу́хі
Р. вяшчу́хі вяшчу́х
Д. вяшчу́се вяшчу́хам
В. вяшчу́ху вяшчу́хі
Т. вяшчу́хай
вяшчу́хаю		 вяшчу́хамі
М. вяшчу́се вяшчу́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)