вяшчу́нка

‘прадмет; з'ява’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вяшчу́нка вяшчу́нкі
Р. вяшчу́нкі вяшчу́нак
Д. вяшчу́нцы вяшчу́нкам
В. вяшчу́нку вяшчу́нкі
Т. вяшчу́нкай
вяшчу́нкаю		 вяшчу́нкамі
М. вяшчу́нцы вяшчу́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)