вяшчу́нка
‘жанчына’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вяшчу́нка | вяшчу́нкі | |
| вяшчу́нкі | вяшчу́нак | |
| вяшчу́нцы | вяшчу́нкам | |
| вяшчу́нку | вяшчу́нак | |
| вяшчу́нкай вяшчу́нкаю |
вяшчу́нкамі | |
| вяшчу́нцы | вяшчу́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)