вячо́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вячо́рнік | вячо́рнікі | |
вячо́рніка | вячо́рнікаў | |
вячо́рніку | вячо́рнікам | |
вячо́рніка | вячо́рнікаў | |
вячо́рнікам | вячо́рнікамі | |
вячо́рніку | вячо́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)