вятро́ўнікавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. вятро́ўнікавыя
Р. вятро́ўнікавых
Д. вятро́ўнікавым
В. вятро́ўнікавыя
Т. вятро́ўнікавымі
М. вятро́ўнікавых

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)