вясня́нка

‘насякомае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вясня́нка вясня́нкі
Р. вясня́нкі вясня́нак
Д. вясня́нцы вясня́нкам
В. вясня́нку вясня́нак
Т. вясня́нкай
вясня́нкаю		 вясня́нкамі
М. вясня́нцы вясня́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)