вяршы́цель
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вяршы́цель | вяршы́целі | |
| вяршы́целя | вяршы́целяў | |
| вяршы́целю | вяршы́целям | |
| вяршы́целя | вяршы́целяў | |
| вяршы́целем | вяршы́целямі | |
| вяршы́целю | вяршы́целях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)