вяршы́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вяршы́ннік
Р. вяршы́нніку
Д. вяршы́нніку
В. вяршы́ннік
Т. вяршы́ннікам
М. вяршы́нніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)