вяршо́к
‘верхавіна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вяршо́к | вяршкі́ | |
| вяршка́ | вяршко́ў | |
| вяршку́ | вяршка́м | |
| вяршо́к | вяршкі́ | |
| вяршко́м | вяршка́мі | |
| вяршку́ | вяршка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)