вяро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вяро́ўка вяро́ўкі
Р. вяро́ўкі вяро́вак
Д. вяро́ўцы вяро́ўкам
В. вяро́ўку вяро́ўкі
Т. вяро́ўкай
вяро́ўкаю		 вяро́ўкамі
М. вяро́ўцы вяро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)