вяро́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вяро́вачны вяро́вачная вяро́вачнае вяро́вачныя
Р. вяро́вачнага вяро́вачнай
вяро́вачнае		 вяро́вачнага вяро́вачных
Д. вяро́вачнаму вяро́вачнай вяро́вачнаму вяро́вачным
В. вяро́вачны (неадуш.)
вяро́вачнага (адуш.)		 вяро́вачную вяро́вачнае вяро́вачныя (неадуш.)
вяро́вачных (адуш.)
Т. вяро́вачным вяро́вачнай
вяро́вачнаю		 вяро́вачным вяро́вачнымі
М. вяро́вачным вяро́вачнай вяро́вачным вяро́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)