вярбо́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вярбо́ўшчык вярбо́ўшчыкі
Р. вярбо́ўшчыка вярбо́ўшчыкаў
Д. вярбо́ўшчыку вярбо́ўшчыкам
В. вярбо́ўшчыка вярбо́ўшчыкаў
Т. вярбо́ўшчыкам вярбо́ўшчыкамі
М. вярбо́ўшчыку вярбо́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)