вярба́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вярба́ ве́рбы
вярбы́
Р. вярбы́ ве́рбаў
Д. вярбе́ ве́рбам
В. вярбу́ ве́рбы
вярбы́
Т. вярбо́й
вярбо́ю		 ве́рбамі
М. вярбе́ ве́рбах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)