вя́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вя́каю вя́каем
2-я ас. вя́каеш вя́каеце
3-я ас. вя́кае вя́каюць
Прошлы час
м. вя́каў вя́калі
ж. вя́кала
н. вя́кала
Загадны лад
2-я ас. вя́кай вя́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вя́каючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)