вя́зніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вя́зніца вя́зніцы
Р. вя́зніцы вя́зніц
Д. вя́зніцы вя́зніцам
В. вя́зніцу вя́зніц
Т. вя́зніцай
вя́зніцаю		 вя́зніцамі
М. вя́зніцы вя́зніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)