вяза́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вяза́льшчык вяза́льшчыкі
Р. вяза́льшчыка вяза́льшчыкаў
Д. вяза́льшчыку вяза́льшчыкам
В. вяза́льшчыка вяза́льшчыкаў
Т. вяза́льшчыкам вяза́льшчыкамі
М. вяза́льшчыку вяза́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)