вядо́мае
‘дадзеная велічыня’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| вядо́мае | вядо́мыя | |
| вядо́мага | вядо́мых | |
| вядо́маму | вядо́мым | |
| вядо́мае | вядо́мыя | |
| вядо́мым | вядо́мымі | |
| вядо́мым | вядо́мых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)