выяўле́нча-выра́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выяўле́нча-выра́зны выяўле́нча-выра́зная выяўле́нча-выра́знае выяўле́нча-выра́зныя
Р. выяўле́нча-выра́знага выяўле́нча-выра́знай
выяўле́нча-выра́знае		 выяўле́нча-выра́знага выяўле́нча-выра́зных
Д. выяўле́нча-выра́знаму выяўле́нча-выра́знай выяўле́нча-выра́знаму выяўле́нча-выра́зным
В. выяўле́нча-выра́зны (неадуш.)
выяўле́нча-выра́знага (адуш.)		 выяўле́нча-выра́зную выяўле́нча-выра́знае выяўле́нча-выра́зныя (неадуш.)
выяўле́нча-выра́зных (адуш.)
Т. выяўле́нча-выра́зным выяўле́нча-выра́знай
выяўле́нча-выра́знаю		 выяўле́нча-выра́зным выяўле́нча-выра́знымі
М. выяўле́нча-выра́зным выяўле́нча-выра́знай выяўле́нча-выра́зным выяўле́нча-выра́зных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)