выязны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выязны́ выязна́я выязно́е выязны́я
Р. выязно́га выязно́й
выязно́е		 выязно́га выязны́х
Д. выязно́му выязно́й выязно́му выязны́м
В. выязны́ (неадуш.)
выязно́га (адуш.)		 выязну́ю выязно́е выязны́я (неадуш.)
выязны́х (адуш.)
Т. выязны́м выязно́й
выязно́ю		 выязны́м выязны́мі
М. выязны́м выязно́й выязны́м выязны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)