вышэйстая́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вышэйстая́чы вышэйстая́чая вышэйстая́чае вышэйстая́чыя
Р. вышэйстая́чага вышэйстая́чай
вышэйстая́чае		 вышэйстая́чага вышэйстая́чых
Д. вышэйстая́чаму вышэйстая́чай вышэйстая́чаму вышэйстая́чым
В. вышэйстая́чы (неадуш.)
вышэйстая́чага (адуш.)		 вышэйстая́чую вышэйстая́чае вышэйстая́чыя (неадуш.)
вышэйстая́чых (адуш.)
Т. вышэйстая́чым вышэйстая́чай
вышэйстая́чаю		 вышэйстая́чым вышэйстая́чымі
М. вышэйстая́чым вышэйстая́чай вышэйстая́чым вышэйстая́чых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)