вышы́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вышы́нніца | вышы́нніцы | |
| вышы́нніцы | вышы́нніц | |
| вышы́нніцы | вышы́нніцам | |
| вышы́нніцу | вышы́нніц | |
| вышы́нніцай вышы́нніцаю |
вышы́нніцамі | |
| вышы́нніцы | вышы́нніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)