вышы́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вышы́ннік вышы́ннікі
Р. вышы́нніка вышы́ннікаў
Д. вышы́нніку вышы́ннікам
В. вышы́нніка вышы́ннікаў
Т. вышы́ннікам вышы́ннікамі
М. вышы́нніку вышы́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)