вышчэ́рбліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| вышчэ́рбліванне | |
| вышчэ́рблівання | |
| вышчэ́рбліванню | |
| вышчэ́рбліванне | |
| вышчэ́рбліваннем | |
| вышчэ́рбліванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)