вышчэ́рбліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
вышчэ́рбліванне | |
вышчэ́рблівання | |
вышчэ́рбліванню | |
вышчэ́рбліванне | |
вышчэ́рбліваннем | |
вышчэ́рбліванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)