вышчалу́кваць
‘вылузваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| вышчалу́кваю | вышчалу́кваем | |
| вышчалу́кваеш | вышчалу́кваеце | |
| вышчалу́квае | вышчалу́кваюць | |
| Прошлы час | ||
| вышчалу́кваў | вышчалу́квалі | |
| вышчалу́квала | ||
| вышчалу́квала | ||
| Загадны лад | ||
| вышчалу́квай | вышчалу́квайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вышчалу́кваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)