вы́шчалачаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́шчалачаны вы́шчалачаная вы́шчалачанае вы́шчалачаныя
Р. вы́шчалачанага вы́шчалачанай
вы́шчалачанае		 вы́шчалачанага вы́шчалачаных
Д. вы́шчалачанаму вы́шчалачанай вы́шчалачанаму вы́шчалачаным
В. вы́шчалачаны (неадуш.)
вы́шчалачанага (адуш.)		 вы́шчалачаную вы́шчалачанае вы́шчалачаныя (неадуш.)
вы́шчалачаных (адуш.)
Т. вы́шчалачаным вы́шчалачанай
вы́шчалачанаю		 вы́шчалачаным вы́шчалачанымі
М. вы́шчалачаным вы́шчалачанай вы́шчалачаным вы́шчалачаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)