вы́шустаць
‘растраціць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
вы́шустаю | вы́шустаем | |
вы́шустаеш | вы́шустаеце | |
вы́шустае | вы́шустаюць | |
Прошлы час | ||
вы́шустаў | вы́шусталі | |
вы́шустала | ||
вы́шустала | ||
Загадны лад | ||
вы́шустай | вы́шустайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
вы́шустаўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)