вы́шпурнуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́шпурнуты вы́шпурнутая вы́шпурнутае вы́шпурнутыя
Р. вы́шпурнутага вы́шпурнутай
вы́шпурнутае
вы́шпурнутага вы́шпурнутых
Д. вы́шпурнутаму вы́шпурнутай вы́шпурнутаму вы́шпурнутым
В. вы́шпурнуты (неадуш.)
вы́шпурнутага (адуш.)
вы́шпурнутую вы́шпурнутае вы́шпурнутыя (неадуш.)
вы́шпурнутых (адуш.)
Т. вы́шпурнутым вы́шпурнутай
вы́шпурнутаю
вы́шпурнутым вы́шпурнутымі
М. вы́шпурнутым вы́шпурнутай вы́шпурнутым вы́шпурнутых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)