вы́шматаць
‘моцна адшкуматаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́шматаю | вы́шматаем | |
| вы́шматаеш | вы́шматаеце | |
| вы́шматае | вы́шматаюць | |
| Прошлы час | ||
| вы́шматаў | вы́шматалі | |
| вы́шматала | ||
| вы́шматала | ||
| Загадны лад | ||
| вы́шматай | вы́шматайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́шматаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)