вы́шарсціць

‘знайсці, раздабыць што-небудзь; прывесці да ладу што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шаршчу вы́шарсцім
2-я ас. вы́шарсціш вы́шарсціце
3-я ас. вы́шарсціць вы́шарсцяць
Прошлы час
м. вы́шарсціў вы́шарсцілі
ж. вы́шарсціла
н. вы́шарсціла
Загадны лад
2-я ас. вы́шарсці вы́шарсціце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шарсціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)