вы́чын
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вы́чын | вы́чыны | |
| вы́чыну | вы́чынаў | |
| вы́чыну | вы́чынам | |
| вы́чын | вы́чыны | |
| вы́чынам | вы́чынамі | |
| вы́чыне | вы́чынах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)