вычварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| вычварэ́нне | вычварэ́нні | |
| вычварэ́ння | вычварэ́нняў | |
| вычварэ́нню | вычварэ́нням | |
| вычварэ́нне | вычварэ́нні | |
| вычварэ́ннем | вычварэ́ннямі | |
| вычварэ́нні | вычварэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)