вы́чварка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вы́чварка | вы́чваркі | |
| вы́чваркі | вы́чварак | |
| вы́чварцы | вы́чваркам | |
| вы́чварку | вы́чваркі | |
| вы́чваркай вы́чваркаю |
вы́чваркамі | |
| вы́чварцы | вы́чварках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)